Część północna, Tatry Bielskie
Opis szlaków
Na Szeroką Przełęcz Bielską i Przełęcz pod Kopą ze Zdziaru (słow. Ždiar)
Kolor szlaku
Czas przejścia
4h 30min
Poziom trudności
Stromizny / Ekspozycja
Ubezpieczenia
łańcuch w 1 miejscu
Atrakcyjność widokowa
Najwyższy punkt
Szalony Przechód 1934 m n.p.m.
Różnica wzniesień
ok. 1000m (wariant 1), 1050 m (wariant 2)
Droga w poprzek grani Tatr Bielskich przez większość trasy nie zachwyca widokami. Jest to najkrótszy, ale i najbardziej stromy wariant podejścia na Szeroką Przełęcz Bielską.
Ždiar »» Szeroka Przełęcz Bielska
3 h 45 min
Trasę na Szeroką Przełęcz Bielską ze Ždiaru można rozpocząc na dwa sposoby. Pierwszym wariantem jest przejście przez Dolinę Mąkową. Od głównej szosy nr 67 należy skręcić w stronę Hotelu "Magura". Asfaltowa droga jezdna prowadzi pod sam hotel. Tutaj leśna już droga odbija w lewo prowadząc przy Bielskim Potoku. Idąc doliną mijamy kilka zabudowań. Po drodze widoki na Płaczliwą Skałę, Hawrań i Szeroką Przełęcz Bielską. Po około trzech kwadransach docieramy do rozdroża szlaków pod Ptasiowskimi Turniami.
Drugi wariant rozpoczyna się w Strednicy. Przy samej szosie nr 67 znajduje się duży, bezpłatny parking. Latem jest on zazwyczaj pusty. Zimą panuje tu większy ruch ze względu na bliskość wyciągów narciarskich. Z okolic parkingu roztacza się piękna panorama na Tatry Bielskie. Wiosną na pobliskiej polanie rosną krokusy.
Z parkingu kierujemy się w dół przez rozległą polanę, idąc ścieżką po jej lewej stronie. Wkrótce wchodzimy w las i schodzimy w dół do potoku. Idąc wzdłuż nurtu rzeki w ciągu około 45 minut docieramy do rozdroża pod Ptasiowskimi Turniami, czyli do miejsca, w którym łączą się oba warianty szlaku.
Dalsza trasa otwarta jest tylko w sezonie letnim. Jest to ścieżką edukacyjną, a wstęp jest płatny. Szlak znakowany jest białym kwadratem, przekreślonym ukośnie na zielono.
Od rozdroża rozpoczynamy łagodne podejście Doliną do Regli wzdłuż potoku. Niedługo docieramy do zwężenia doliny, gdzie po drewnianym pomoście przekraczamy często wyschnięte w tym miejscu koryto potoku. Idąc wyżej wychodzimy na polanę. Przed nami wyrasta wapienna turnia Łasztowicy. Szlak skręca w prawo wiodąc dalej dość stromo pod górę, prowadząc na dłuższym odcinku między Łasztowicą a zboczem Głośnej Skały. Po lewej stronie, za drzewami, obserwować możemy niewielki wodospad.
Wychodzimy z lasu przechodząc do górnego piętra Doliny do Regli, zwanego Szeroką Doliną. Szlak jest teraz nieco łagodniejszy. W górze widać nasz cel - Szeroką Przełęcz Bielską. Patrząc w dół, w oddali dostrzec można Trzy Korony w Pieninach. Podejście jest mozolne. Wąska ścieżka poprowadzona wśród łąk doprowadza nas na samą przełęcz.
Widok z Szerokiej Przełęczy Bielskiej jest ładny, ale dość ograniczony. Efektownie prezentuje się trawiasto-wapienna Płaczliwa Skała, w oddali widać Łomnicę, Kieżmarski i Durny Szczyt - skaliste wierzchołki Tatr Wysokich.
Szeroka Przełecz Bielska »» Przełęcz pod Kopą
45 min
Z Szerokiej Przełęczy Bielskiej kierujemy się do niżej położonej Przełęczy pod Kopą. Ten odcinek szlaku jest bardzo łatwy i obfituje w piękne widoki. Łagodnym trawersem po trawiastym zboczu podchodzimy na Szalony Przechód. Przełęcz ta jest najwyższym punktem trasy i jednocześnie najlepszym miejscem widokowym. Znakomicie widać stąd Kieżmarski Szczyt, Łomnicę, Durny Szczyt, Jagnięcy i Lodowy. Pięknie prezentuje sią także grań Tatr Bielskich - po jednej stronie mamy Płaczliwą Skałę i Hawrań, a po drugiej stronie Jatki.
Przechodzimy na drugą stronę grzbietu schodząc następnie do Przełęczy pod Kopą po łagodnym zboczu, które opada z Szalonego Wierchu.
Przełęcz pod Kopą jest szeroka, mimo to widok z niej jest raczej ograniczony. Szlak rozdziela się tutaj na dwie ścieżki - idąc w lewo dojdziemy do Doliny Kieżmarskiej, a w prawo możemy zejść do Doliny Zadnich Koperszadów. Warto podejść stąd w stronę Doliny Kieżmarskiej na Wyżnią Przełęcz pod Kopą (ok. 10 minut drogi), skąd widać Dolinę Białych Stawów z Białym Stawem Kieżmarskim.
