Serwis www.tatry.info.pl używa plików cookie
Korzystanie z witryny oznacza, że wyrażasz zgodę na zapisywanie plików cookie na swoim urządzeniu (dysku) w zależności od konfiguracji Twojej przeglądarki internetowej.

Między Bystrą a Krywaniem

Opis szlaków

Na Kasprowy Wierch przez Dolinę Cichą

Kolor szlaku

Czas przejścia

5h 30min

Poziom trudności

Stromizny / Ekspozycja

Ubezpieczenia

brak

Atrakcyjność widokowa

Najwyższy punkt

Kasprowy Wierch 1987 m n.p.m.

Różnica wzniesień

ok. 1050 m

Kasprowy Wierch to niewątpliwie najpopularniejsza polska góra (nie licząc Giewontu). Z Zakopanego w sezonie docierają na jej szczyt tłumy turystów. Mało kto wie, że wejść na Kasprowy Wierch można również od południa. Na tej trasie nie spotkamy jednak zbyt wielu chętnych.

Podbańska  »»  Kasprowy Wierch

5 h 30 min 

Wycieczkę rozpoczynamy w osadzie Podbańska (słow. Podbanské). Znajdują się tu liczne domki letniskowe i dwa duże hotele. Skręcając z szosy nr 537 trafimy na duży parking, przy którym usytuowany jest węzeł szlaków. Kawałek idziemy asfaltową drogą jezdną, która służy za dojazd do jednego z hoteli.

Wkrótce odbijamy w prawo od drogi, przechodząc przez drewniany most nad Białą Liptowską, której nurt powstaje nieco wyżej przez połączenie Koprowej Wody (słow. Kôprovský potok) i Cichej Wody Liptowskiej (słow. Tichý potok). Zaraz za mostem wychodzimy na węższą, również asfaltową drogę, którą w ciągu 20-25 minut docieramy do rozwidlenia u wylotu Doliny Cichej i Doliny Koprowej. Skręcamy tutaj w lewo, wchodząc w głąb pierwszej z dolin.

Niedaleko od rozdroża przekraczamy potok Koprowej Wody. Po prawej stronie po raz ostatni możemy spojrzeć na szczyt Krywania. Mijamy drewniany dom i szlaban zagradzający wjazd do doliny dla samochodów i motocykli. Jazda rowerem przez dolinę jest dozwolona aż do końca asfaltowej drogi na polanie "Liptowski Koszar".

Dolina Cicha jest raczej rzadko odwiedzana przez turystów. W okolicy nie ma żadnego schroniska, a wybór szlaków, które prowadzą z doliny ogranicza się do trasy na Zawory i na Kasprowy Wierch. Dnem doliny płynie Cicha Woda Liptowska, której szerokie koryto przebiega niedaleko od drogi. Latem potok ten ma tendencję do wysychania.

Tuż za szlabanem przechodzimy przez rozległą łąkę, zwaną Niżnią Cichą Polaną. Na wprost drogi wznosi się Tomanowy Wierch Polski (1977 m n.p.m.). Dno doliny na dłuższych fragmentach nie jest zalesione lub drzewostan jest tu mocno przerzedzony. Dzięki temu na dalszej trasie będziemy mogli podziwiać szczyty, które otaczają dolinę.

Idziemy w kierunku północnym. Przechodzimy przez Wyżnią Cichą Polanę, za którą droga skręca w lewo, po czym ponownie po pewnym czasie przyjmuje kierunek północny.

Las jest dalej nieco gęstszy. Po mniej więcej 1,5 godziny od wejścia do doliny docieramy do Ubogich Polan, gdzie możemy odpocząć na ławkach usytuowanych przy leśniczówce. Za drzewami, na wprost drogi, widać stąd skalisty wierzchołek Goryczkowej Czuby (1913 m n.p.m.).

Dalsza trasa jest zamykana na okres zimowy. Warto pamiętać, że Dolina Cicha jest jedną z najbardziej zagrożonych lawinami dolin.

Idąc dalej niedługo dotrzemy do dawnego rozdroża, gdzie w lewo od drogi odbija ścieżka prowadząca na Tomanową Przełęcz (1686 m n.p.m.). Niestety obecnie szlak ten został zamknięty.

Droga zakręca w prawo zgodnie ze skrętem osi doliny, pnąc się nieco bardziej stromo pod górę. Po lewej stronie odsłania się grań biegnąca od Kasprowego Wierchu w stronę Świnicy. Wkrótce wyłania się również sama Świnica. Cicha Woda Liptowska, która przepływa po lewej stronie drogi, tworzy na tym odcinku ładne kaskady i baniory.

Po ponad 3 godzinach od rozpoczęcia wędrówki przekraczamy Cichą Wodę, docierając na polanę zwaną Liptowskim Koszarem (słow. Liptovský košiar). Znajduje się tutaj rozdroże szlaków pod Kasprowym Wierchem. Nasza, żółto znakowana ścieżka odbija w lewo od drogi asfaltowej, która biegnie jeszcze dalej wzdłuż dna doliny.

Szlak wznosi się łagodnie przez polanę, prowadząc następnie przez nieduże pola leśne, przechodzące wyżej w kosodrzewinę. Łagodne podejście kończy się pod zboczem Beskidu, po nieco ponad godzinie od opuszczenia Liptowskiego Koszaru.

Dalsza trasa wiedzie niezliczonymi zakosami w górę trawiastego zbocza Beskidu. Ostatni zakręt kończy się około 100 m poniżej jego wierzchołka. Dzięki zakosom stromizna nie daje się zanadto we znaki. Po prawej stronie podziwiać możemy górne piętro Doliny Cichej - Dolinę Wierchcichą wraz ze wznoszącymi się ponad nią granią Hrubego i Krywaniem. Po południowej stronie wspaniale widać rozległy masyw Kop Liptowskich.

Poniżej skalistego wierzchołka Beskidu szlak skręca gwałtownie w lewo, prowadząc dalej łagodnym trawersem, który niedługo doprowadza nas na Suchą Przełęcz (1950 m n.p.m.). Od szczytu Kasprowego Wierchu i górnej stacji kolejki linowej dzieli nas już tylko kilka minut.

Okolice Kasprowego Wierchu są w sezonie bardzo zatłoczone. Sceneria zmienia się więc teraz diametralnie, kontrastując z niedawno przebytą trasą, na której po drodze mogliśmy nie spotkać niemalże nikogo.