Serwis www.tatry.info.pl używa plików cookie
Korzystanie z witryny oznacza, że wyrażasz zgodę na zapisywanie plików cookie na swoim urządzeniu (dysku) w zależności od konfiguracji Twojej przeglądarki internetowej.

Okolice Otargańców

Opis szlaków

Na Starorobociański Wierch przez Dolinę Raczkową

Kolor szlaku

   

Czas przejścia

5h 30min

Poziom trudności

Stromizny / Ekspozycja

Ubezpieczenia

brak

Atrakcyjność widokowa

Najwyższy punkt

Starorobociański Wierch 2176 m n.p.m.

Różnica wzniesień

ok. 1290 m

Szlak na najwyższy polski szczyt Tatr Zachodnich jest nietrudny i ładny widokowo. Szczególnie piękne widoki czekają nas po wejściu na grań w okolicach Liliowego Karbu. Ze szczytu można kontynuować przejście granią w stronę Kończystego i Jarząbczego Wierchu.

Dolina Wąska  »»  Rozdroże pod Klinem

2 h 30 min   

Wędrówkę rozpoczynamy u wylotu Doliny Wąskiej (słow. Úzka dolina). Na skrzyżowaniu głównej szosy nr 537 przy Muzeum Wsi Liptowskiej (słow. Múzeum liptovskej dediny) skręcamy boczną drogą asfaltową w stronę gór. Niedaleko wejścia do Doliny Wąskiej bez problemu powinniśmy znaleźć miejsce na parking.

Dolina Wąska to krótki, liczący około 2 km, odcinek doliny, która pod grzbietem Otargańców rozdziela się na dwie długie odnogi - Dolinę Jamnicką i Dolinę Raczkową. Podejście do rozdroża na Niżniej Łące (słow. Nižná lúka), gdzie dolina się rozwidla, trwa niecałe pół godziny. Szeroka droga bita prowadzi wzdłuż Raczkowego Potoku. Dawniej nie istniała odrębna nazwa dla Doliny Wąskiej - odcinek ten uznawany był za część Doliny Raczkowej.

Na rozdrożu skręcamy w prawo, kierując się przez polanę w stronę Doliny Raczkowej. Tuż za skrzyżowaniem, w lewo od naszej drogi, odłącza się zielono znakowany szlak na grań Otargańców.

Szeroka droga bita prowadzi poziomo przez las w bliskim sąsiedztwie koryta Raczkowego Potoku. Widoki na tym odcinku szlaku są ograniczone, gdzieniegdzie jednak za drzewami można zobaczyć otaczające nas szczyty. Po mniej więcej trzech kwadransach przekraczamy potok, a ścieżka zaczyna łagodnie się wznosić przez znacznie gęstszy las. Półgodzinne podejście doprowadza nas na rozległą polanę, z której w oddali widać piramidę Starorobociańskiego Wierchu (słow. Klin).

Dolina Raczkowa jest obszarem zagrożonym lawinami. Świadczyć o tym może choćby fakt, że dotarliśmy do miejsca, od którego dno doliny w stronę Starorobociańskiego Wierchu jest niemalże pozbawione drzew. Nic więc dziwnego, że dalsza trasa jest zamykana dla turystów na sezon zimowy.

Idąc dalej przybliżamy się z każdym krokiem pod Starorobociański Wierch. Ścieżka wznosi się bardzo łagodnie na długim odcinku. Ponownie przekraczamy potok, by po krótkim podejściu dotrzeć do rozdroża pod Klinem. Możemy teraz odpocząć na ławce obok drewnianego schronu.

Starorobociański Wierch (2176 m n.p.m.) mamy na wyciągnięcie ręki. Dobrze widać również potężny grzbiet Bystrej (2248 m n.p.m.) - najwyższego szczytu Tatr Zachodnich.

Dolina Raczkowa rozdziela się pod Starorobociańskim Wierchem na dwie odnogi - Dolinę Zadnią Raczkową i Dolinę Gaborową. Przez obie te doliny prowadzą dalej szlaki. Żółto znakowaną ścieżką przez Dolinę Zadnią Raczkową można wejść na Kończysty Wierch. Nasza trasa, znakowana na zielono, kieruje się z rozstaju w prawo.

Rozdroże pod Klinem  »»  Starorobociański Wierch

3 h   

Szlak prowadzi przez łąkę, okrążając zbocza Starorobociańskiego Wierchu od południowego wschodu. Ścieżka wznosi się następnie łagodnie wśród kosodrzewiny, wchodząc w głąb Doliny Gaborowej.

Po mniej więcej trzech kwadransach docieramy do kolejnego rozdroża szlaków, gdzie skręcamy w lewo na dość strome zbocze. Podchodzimy teraz wśród traw i kosówki na górne piętro Doliny Gaborowej.

Po prawej stronie dobrze widać przebieg niebiesko znakowanego szlaku, prowadzącego przez przełęcz Bystry Karb na szczyt Bystrej.

Męczące nieco podejście trwa niecałe półtorej godziny. Na grań wychodzimy w okolicach Liliowego Karbu, zwanego również Gaborową Przełęczą Wyżnią (1959 m n.p.m.), gdzie skręcamy w lewo za czerwonymi znakami.

Pięknie prezentuje się teraz górne piętro Doliny Gaborowej, którym niedawno podchodziliśmy. Ponad rozległą, trawiastą łąką góruje potężny masyw Bystrej. Po polskiej stronie dobrze widać grzbiet Ornaku.

Z Liliowego Karbu przechodzimy przez Siwy Zwornik do nieco niżej położonej Gaborowej Przełęczy (1938 m n.p.m.), niekiedy zwanej Gaborową Przełęczą Niżnią.

Powyżej Gaborowej Przełęczy dłuższy odcinek szlaku poprowadzony jest w pobliżu krawędzi urwiska, które opada na północ, w stronę Doliny Starorobociańskiej (*). Co prawda ścieżka jest szeroka, jednak sypkość podłoża powinna nakazywać wzmożoną uwagę. W górnym fragmencie szlak jest bardziej stromy, ale wiedzie w bezpieczniejszej odległości od przepaści. Po około 5,5 godzinach od rozpoczęcia wycieczki wychodzimy na szczyt, z którego roztacza się znakomita panorama.