Serwis www.tatry.info.pl używa plików cookie
Korzystanie z witryny oznacza, że wyrażasz zgodę na zapisywanie plików cookie na swoim urządzeniu (dysku) w zależności od konfiguracji Twojej przeglądarki internetowej.

Okolice Zuberca

Opis szlaków

Na Siwy Wierch z Wyżniej Huciańskiej Przełęczy

Kolor szlaku

Czas przejścia

3h 30min

Poziom trudności

Stromizny / Ekspozycja

Ubezpieczenia

łańcuchy

Atrakcyjność widokowa

Najwyższy punkt

Siwy Wierch 1806 m n.p.m.

Różnica wzniesień

ok. 860 m

Szlak od Wyżniej Huciańskiej Przełęczy jest najszybszą, ale i najtrudniejszą drogą podejścia na Siwy Wierch. Po drodze mijamy labiryt wśród wapiennych Rzędowych Skał - pejzaż niespotykany w innych miejscach Tatr. W dwóch najtrudniejszych miejscach rozpięte są łańcuchy.

Wyżnia Huciańska Przełęcz  »»  Siwy Wierch

3 h 30 min 

Przez Wyżnią Huciańską Przełęcz (słow. Vyšné Hutianske sedlo) przebiega szosa nr 584, która łączy Zuberec z Liptowskim Mikułaszem. Można tu dotrzeć zarówno samochodem, jak i autobusem.

Szlak na Siwy Wierch otwarty jest tylko w sezonie letnim. Pierwszy odcinek prowadzi wieloma zakrętami dość stromo przez gęsty las. Na uwagę zasługuje fakt, że przy ścieżce ustawione są paliki, które informują nas o zmianie wysokości o 100 metrów. Dzięki temu dowiemy się np. że właśnie przekraczamy poziomicę 1100 czy 1200 metrów n.p.m.

Męczący i mało atrakcyjny odcinek kończy się po wyjściu na grzbiet w okolicach Białej Skały (1378 m n.p.m.), której wierzchołek omijamy przechodząc do Białej Przełęczy (słow. Biele sedlo), leżącej na wysokości 1320 m n.p.m. Otwiera się teraz widok na zalesiony wierzchołek Ostrej (1764 m n.p.m.), który leży po drugiej stronie Doliny Suchej Sielnickiej.

Grzbietem podchodzimy jednostajnie pod górę wśród zanikającego drzewostanu i gęsto rosnącej kosodrzewiny. Na wprost ścieżki ukazuje się odległa jeszcze biała kopuła szczytowa Siwego Wierchu.

Ścieżka przewija się na krótkim odcinku na lewą stronę grzbietu, by doprowadzić nas do nieznacznego obniżenia u podnóża Rzędowych Skał.

Krajobraz jest niezwykły. Naszym oczom ukazuje się zbocze najeżone wapiennymi turniami, pomiędzy którymi wkrótce będziemy wchodzić na szczyt. Rzędowe Skały (słow. Radové skaly) przypominają nieco scenerię Jury Krakowsko-Częstochowskiej. W Tatrach nie ma drugiego takiego miejsca.

Podejście przez labirynt między skałami jest emocjonujące. Po drodze spotkamy dwa kominki - pierwszy ubezpieczony jest łańcuchem i klamrą. Drugi, ubezpieczony łańcuchem, znajduje się tuż pod szczytem.

Widok z Siwego Wierchu nie jest wybitnie piękny. Na pierwszym planie widać Salatyn (2048 m n.p.m.) i opadające z tego szczytu zalesione zbocza.

Jeżeli możemy sobie pozwolić na zejście z Siwego Wierchu w inne miejsce niż punkt początkowy wycieczki, mamy do wyboru dwa warianty. Oba są technicznie znacznie łatwiejsze od przebytej właśnie drogi podejścia przez Rzędowe Skały.

Pierwszy wariant to czerwono znakowany szlak, prowadzący do przełęczy Palenica (1573 m n.p.m.), z której można następnie zejść do Zuberca szlakiem żółtym. W trakcie schodzenia z kopuły szczytowej Siwego Wierchu napotkamy niewielkie trudności skalne (brak ubezpieczeń).

Wariant drugi jest najłatwiejszy. Zielony szlak prowadzi przez Ostrą i Babki do wylotu Doliny Jałowieckiej. Po drodze można się zatrzymać w schronisku zwanym Chatą Czerwieniec (słow. Chata pod Náružím).