Rejon Doliny Pięciu Stawów
Opis szlaków
Do Doliny Pięciu Stawów z Palenicy Białczańskiej
Kolor szlaku
Czas przejścia
2h 30min (wariant 1), 2h 45min (wariant 2)
Poziom trudności
Stromizny / Ekspozycja
Ubezpieczenia
brak
Atrakcyjność widokowa
Najwyższy punkt
Dolina Pięciu Stawów (schronisko) 1671 m n.p.m.
Różnica wzniesień
ok. 690 m
Jedyna, pomijając przeprawy przez otaczające szczyty lub przełęcze, droga dojścia do Doliny Pięciu Stawów. Ciekawszym wariantem szlaku jest wariant 2 obejmujący przejście obok największego tatrzańskiego wodospadu - Wielkiej Siklawy.
Palenica Białczańska »» Wodogrzmoty Mickiewicza
35 min
Punktem startowym szlaku jest parking w Palenicy Białczańskiej, położony nieopodal przejścia granicznego w Łysej Polanie. Dojazd w to odległe od Zakopanego o około 20 km miejsce zajmuje przeciętnie około pół godziny. W sezonie trzeba jednak wziąć poprawkę na możliwe korki, które mogą wręcz uniemożliwiać dojazd do parkingu. Dojazd do Palenicy zapewniają również liczne busy kursujące z Zakopanego. W razie dużego obłożenia, samochód można zostawić również na parkingu na Łysej Polanie lub tuż obok, po słowackiej stronie.
Asfaltowa droga nie kończy się przy parkingu na Palenicy Białczańskiej, ale wiedzie dalej w górę, aż do Morskiego Oka. Odcinek ten jest jednak całkowicie zamknięty dla ruchu samochodowego (z wyłączeniem uprawnionych pojazdów). Przy ustawionej za parkingiem rogatce znajduje się punkt wstępu do Tatrzańskiego Parku Narodowego, przez który statystycznie przechodzi największa liczba turystów. Za wejściem do parku na chętnych czekają powozy konne, którymi dojechać można do Włosienicy, skąd do Morskiego Oka pozostaje 20 minut drogi pieszo. Jeżeli celem naszej wyprawy jest Dolina Pięciu Stawów, musimy się jednak zdać wyłącznie na własne nogi, gdyż asfaltową drogą idziemy tylko do Wodogrzmotów Mickiewicza, a później odbijamy w stronę Doliny Roztoki.
Trzeba pamiętać, że asfaltowa droga do Morskiego Oka, mimo że jest szlakiem bardzo łatwym do przejścia, w sezonie zimowym jest zagrożona lawinami. To samo dotyczy również Doliny Roztoki, którą prowadzi szlak w stronę Doliny Pięciu Stawów.
Od wejścia do parku idziemy przez las początkowo płasko, później nieco pod górę. Szeroka, asfaltowa droga prowadzi wzdłuż Doliny Białki, najpierw wzdłuż potoku, a następnie zdecydowanie powyżej jego łożyska. Białka, do której wpadają wody Rybiego Potoku i Roztoki jest potokiem, przez który przebiega granica między Polską a Słowacją.
Po niespełna kwadransie dochodzimy do ładnego miejsca widokowego, z którego doskonale widać najwyższy szczyt Tatr - Gerlach. Stoi tu opisująca okoliczne szczyty drewniana tablica - jedna z wielu ustawionych przy drodze do Morskiego Oka, który to szlak ma charakter ścieżki dydaktycznej. Idąc dalej lasem po około 35 minutach, licząc od parkingu, docieramy do Wodogrzmotów Mickiewicza, które dają się słyszeć już ze znacznej odległości.
Wodogrzmoty Mickiewicza »» Dolina Pięciu Stawów (wariant 1)
1 h 55 min
Wodogrzmoty Mickiewicza to trójkaskadowy wodospad utworzony na Roztoce - potoku wypływającym z Wielkiego Stawu w Dolinie Pięciu Stawów Polskich. Spośród trzech kaskad: Wodogrzmotu Wyżniego, Pośredniego i Niżniego jedynym dostępnym dla turystów jest Wodogrzmot Pośredni, który podziwiać można z mostu na drodze do Morskiego Oka. Nazwa Wodogrzmotów, która upamiętnia sprowadzenie do Polski w 1890r. prochów naszego wieszcza narodowego, nadana została w 1891r. przez Towarzystwo Tatrzańskie.
Tuż za Wodogrzmotami Mickiewicza znajduje się dawny plac parkingowy, z którego w prawo od drogi asfaltowej odchodzi leśna ścieżka prowadząca przez Dolinę Roztoki do Doliny Pięciu Stawów. Rozpoczynając podejście tym szlakiem od razu daje się odczuć jego zdecydowanie mniejsze zaludnienie w stosunku do drogi do Morskiego Oka, którą w sezonie, przy dobrej pogodzie, przemierzają niezliczone tłumy ludzi. Nie można zapominać, że okolice Doliny Roztoki są miejscem częstego występowania niedźwiedzi, dlatego należy unikać chodzenia tutaj po zmroku, szczególnie samemu.
Pierwszy, około 15-minutowy odcinek szlaku jest dość stromy. Po kamiennych stopniach i głazach podchodzimy pod górę, by następnie zejść w stronę potoku. Dalsza droga jest dużo łagodniejsza. Przechodzimy przez kładkę nad Roztoką przemierzając dalej las wzdłuż szumiącego potoku. Ścieżka co i raz wznosi się trochę pod górę, to opada trochę w dół. Mimo, że szlak wiedzie wśród gęstego drzewostanu, nieliczne przerzedzenia pozwalają podziwiać widoki. Szczególnie ładnym miejscem jest Nowa Roztoka (*) - niewielka polanka, do której docieramy po mniej więcej godzinie drogi licząc od Wodogrzmotów. Dobrze widać stąd Kozi Wierch i jego łagodne, południowe zbocze.
Za Nową Roztoką ponownie przechodzimy na drugą stronę potoku. Pomocą służą dwa drewniane mostki przerzucone nad dwiema odnogami strumienia. Szlak łagodnie prowadzi teraz pod górę lasem, który wyżej zanika przechodząc w piętro kosodrzewiny. Po drodze mijamy Dziadulę - olbrzymią wantę (blok skalny), która leży tuż przy potoku. Po niespełna półtoragodzinnym marszu, licząc od Wodogrzmotów, dochodzimy do rozdroża szlaków dającego możliwość krótszego podejścia szlakiem czarnym od razu do schroniska (omawiany wariant szlaku) lub dłuższego przejścia wzdłuż Wielkiej Siklawy pod Wielki Staw (wariant 2). Rozdroże znajduje się nieopodal dolnej stacji wyciągu towarowego, który wspomaga dostawy do schroniska.
Czarno znakowana ścieżka, którą odbijamy w lewo od zielonego szlaku, jest dużo bardziej stroma od poprzedzającego ją odcinka w Dolinie Roztoki. Licznymi zakosami wznosimy się szybko po zboczu Niżniej Kopy (1711 m n.p.m.). Odsłaniają się widoki - pięknie widać Buczynową Dolinkę i górujące nad nią szczyty od Koziego Wierchu przez Granaty po Buczynowe Turnie, które po prawej stronie przechodzą w podłużną grań Wołoszyna. Z progu Buczynowej Dolinki w stronę Roztoki wypływa wodospad Buczynowej Siklawy, który również widać ze szlaku doskonale.
Ostatni odcinek, po pokonaniu zakosów, prowadzi prawie zupełnie płasko w poprzek zbocza Niżniej Kopy, doprowadzając do schroniska nad Przednim Stawem Polskim (1671 m n.p.m.). Prawie całą Dolinę Pięciu Stawów można przejść wzdłuż łatwą, niebiesko znakowaną ścieżką (na ostatnim odcinku wiodącą na Zawrat). Jeżeli nie planujemy wycieczki wysokogórskim szlakiem, warto poświęcić więcej czasu na zwiedzenie samej doliny.
Wodogrzmoty Mickiewicza »» Dolina Pięciu Stawów (wariant 2)
2 h 10 min
Wariant 2 drogi do Doliny Pięciu Stawów Polskich różni się od wariantu 1 tylko ostatnim odcinkiem. Od rozdroża szlaków przy wyciągu towarowym zamiast iść w lewo szlakiem czarnym, podążamy dalej prosto za zielonymi znakami. W przeciągu 15 minut docieramy na niewielkie wcięcie skalne zwane Wrótkami, skąd doskonale widać główną, liczącą 70 m kaskadę wodospadu. Spadające z dużym impetem olbrzymie ilości wody wytwarzają w powietrzu drobną mgiełkę. Nie odchodząc od ścieżki możemy na własnej skórze poczuć opadające niewielkie krople wody. Szlak wiedzie dalej po lewej stronie wodospadu. Stromy odcinek wyprowadza po wygładzonych skałach na próg wodospadu przy Wielkim Stawie. Trzeba mieć na uwadze, że odcinek ten przy oblodzeniach skał może okazać się bardzo niebezpieczny, mimo że przy sprzyjających warunkach nie występują tu trudności techniczne.
Od węzła szlaków przy Wielkim Stawie zostaje nam 10 minut łatwego przejścia za niebieskimi znakami wzdłuż brzegów Wielkiego, a następnie Małego i Przedniego Stawu pod samo schronisko.
Wbrew nazwie, na terenie Doliny Pięciu Stawów Polskich leży 6 stałych zbiorników wodnych. Największym, o długości około 1 km, jest Wielki Staw Polski. Jest to zarazem najgłębszy i największy pod względem objętości wody staw w całych Tatrach. Pod względem wielkości powierzchni, w skali całych Tatr, ustępuje on jedynie Morskiemu Oku. Poniżej podstawowe dane wszystkich 6 stawów:
| Wysokość n.p.m. | Powierzchnia | Głębokość | |
| Przedni Staw | 1668 m | 7,72 ha | 34,6 m |
| Mały Staw | 1668 m | 0,18 ha | 2,1 m |
| Wielki Staw | 1665 m | 34,14 ha | 79,3 m |
| Czarny Staw | 1722 m | 12,65 ha | 50,4 m |
| Wole Oko | 1862 m | 0,1 ha | b.d. |
| Zadni Staw | 1890 m | 6,46 ha | 31,6 m |
