Rejon Doliny Kościeliskiej
Opis szlaków
Z Doliny Kościeliskiej przez Ornak na Błyszcz i Bystrą
Kolor szlaku
Czas przejścia
4h 45min
Poziom trudności
Stromizny / Ekspozycja
Ubezpieczenia
brak
Atrakcyjność widokowa
Najwyższy punkt
Bystra 2248 m n.p.m.
Różnica wzniesień
ok. 1150 m
Piękna widokowo trasa na najwyższy szczyt Tatr Zachodnich. Ostatni odcinek między Błyszczem a Bystrą leży po słowackiej stronie. Dzięki przystąpieniu przez Polskę i Słowację do strefy Schengen, szlak na Bystrą dostępny jest dla turystów wchodzących od strony Doliny Kościeliskiej.
Dolina Kościeliska (Mała Polana Ornaczańska) »» Iwaniacka Przełęcz
1 h
Szlak rozpoczyna się przy schronisku na Hali Ornak, wymaga więc przejścia wcześniej całej Doliny Koscieliskiej (ok. 1,5 h).
Od schroniska kierujemy się za żółtymi znakami, które prowadzą w dół Małej Polany Ornaczańskiej. Na wprost ścieżki doskonale widać masyw Bystrej (2248 m n.p.m.) - najwyższego szczytu Tatr Zachodnich. Po przekroczeniu Pyszniańskiego Potoku przechodzimy przez północny skraj Wielkiej Polany Ornaczańskiej, skręcając następnie w prawo, w las. Ścieżka prowadzi początkowo łagodnie pod górę, po czym nabiera nieco większej stromizny, prowadząc zdecydowanie pod górę aż na samą Iwaniacką Przełęcz. Podejście jest męczące, ale raczej wygodne (kamienne stopnie). Zimą na trasie występuje zagrożenie lawinowe. Patrząc za siebie, z rzadka, między drzewami, można dostrzec siodło Tomanowej Przełęczy.
Iwaniacka Przełęcz (1459 m n.p.m.) jest siodłem leżącym między Kominiarskim Wierchem (1829 m n.p.m.) a grzbietem Ornaku. Znajduje się tu niewielka polana, pośrodku której usytuowany jest węzeł szlaków. Można zejść stąd do Doliny Chochołowskiej (znaki żółte) lub kontynuować podejście na Ornak (znaki zielone). Widok z przełęczy jest ograniczony. Po południowej stronie wznosi się zbocze Kominiarskiego Wierchu, a po stronie Doliny Kościeliskiej, w oddali, widać głębokie wcięcie Tomanowej Przełęczy między Ciemniakiem a Tomanowym Wierchem Polskim.
Iwaniacka Przełęcz »» Ornak »» Siwa Przełecz
1 h 45 min
Opuszczając polanę na Iwaniackiej Przełęczy wchodzimy w las, który wkrótce przechodzi w piętro kosodrzewiny. Ścieżka jest męcząca - mamy do podejścia prawie 400-metrów pod górę. Szlak jest bardzo dobrze utrzymany - tworzy go wygodny, kamienny chodnik.
Podejście stromym zboczem trwa około godzinę. Po osiągnięciu rozległego, trawiastego grzbietu Ornaku roztaczają się piękne widoki. Zza kolejnych wzniesień grzbietu wyłania się Bystra. Po prawej stronie doskonale widać nieco urwisty od tej strony Starorobociański Wierch - cel naszej wycieczki. Po lewej stronie podziwiać można łańcuch biegnący od Ciemniaka przez Tomanowy i Smreczyński Wierch po Kamienistą. W oddali prześwitują odległe pasma Tatr Wysokich.
Szlak wiedzie szeroką scieżką, o niewielkiej różnicy wzniesień, przez trzy kulminacje Ornaku. Kolejno przechodzimy przez Suchy Wierch Ornaczański (1832 m n.p.m.), Wyżnią Ornaczańską Przełęcz (1825 m n.p.m.), Ornak (1854 m n.p.m.), Ornaczańską Przełęcz (1795 m n.p.m.) i Zadni Ornak (1867 m n.p.m.), z którego przez Kotłową Czubę schodzimy do Siwej Przełęczy (1812 m n.p.m.). Przejście grzbietem trwa niecałą godzinę. Najbardziej wyróżniającym się wierzchołkiem jest skalisty szczyt Zadniego Ornaku, pokryty rozległym rumowiskiem skalnym.
Siwa Przełęcz »» Bystra
2 h
Ostatni fragment szlaku jest trudniejszy. Mamy do pokonania ponad 430 m przewyższenia. Z Siwej Przełęczy podchodzimy na Liliowy Karb (1959 m n.p.m.), zwany również Gaborową Przełęczą Wyżnią, gdzie skręcamy w lewo za czerwonymi znakami. Pięknie prezentuje się stąd leżące poniżej, po słowackiej stronie, górne piętro Gaborowej Doliny. Tworzy ono rozległą, trawiastą równinę, nad którą góruje potężny masyw Bystrej.
Od Liliowego Karbu szlak prowadzi przez pofałdowaną grań Liliowych Turni, które na polską (lewą) stronę opadają urwiskami. Po stronie słowackiej zbocze jest łagodne - trawiasty stok opada do górnego piętra malowniczej Doliny Gaborowej, nad którą wznosi się grzbiet Bystrej - najwyższego szczytu Tatr Zachodnich.
Szlak poprowadzony jest tuż poniżej grzbietu, po stronie słowackiej. Ścieżka na tym odcinku jest niemalże płaska, omijając kolejne wzniesienia Liliowych Turni łagodnym trawersem. Przejście tego odcinka szlaku trwa mniej więcej trzy kwadranse, po których docieramy do Bystrego Karbu.
Bystry Karb, zwany też Banistą Przełęczą leży na wysokości 1946 m n.p.m. W prawo odchodzi stąd niebiesko znakowana ścieżka, która prowadzi w dół Doliny Gaborowej. Siodło przełęczy jest szerokie, leży niewiele niżej od grani Liliowych Turni. Przed nami wyrasta strome zbocze Błyszcza, którym za chwilę będziemy podchodzić.
Podejście na Błyszcza jest łatwe, ale trochę strome. Mamy do pokonania ponad 200 metrów przewyższenia. Szlak prowadzi zakosami, dzięki czemu stromizna jest mniej odczuwalna.
Wraz ze zwiększaniem się wysokości widoki stają się bardziej rozległe. Znakomicie widać piramidę Starorobociańskiego Wierchu. Pięknie prezentuje się szeroka Dolina Pyszniańska, która stanowi górne piętro Doliny Kościeliskiej.
Wierzchołek Błyszcza osiągamy po niecałych dwóch kwadransach licząc od Bystrego Karbu. Od drugiej strony (z Pyszniańskiej Przełęczy) dołącza się szlak biegnący z Doliny Kamienistej. W prawo prowadzi ścieżka na szczyt Bystrej.
Błyszcz (2159 m n.p.m.) tak naprawdę nie jest szczytem. Jest to północne zakończenie grani Bystrej, która w tym miejscu załamuje się opadając gwałtownie do Doliny Pyszniańskiej (na polską stronę). Błyszcz opada z trzech stron, natomiast od strony grani Bystrej łagodnie się wznosi. Dlatego nie można tego miejsca określić mianem szczytu.
Z Błyszcza dzieli nas około 15 minut podejścia łagodnym, trawiasty grzbietem na szczyt Bystrej. Możemy być nieco zdziwieni faktem, że ścieżka nie posiada na tym odcinku oznakowania. Zgodnie z przepisami słowackiego TANAP szlaki wysokogórskie, w tym odcinek między Błyszczem a Bystrą, są otwarte tylko w sezonie letnim, czyli między 16 czerwca a 31 października.
Widok z Bystrej jest rozległy. W końcu jest to najwyżej położony punkt w całych Tatrach Zachodnich. Na pytanie, czy panorama z Bystrej jest najpiękniejsza spośród widoków z okolicznych szczytów każdy powinien sobie odpowiedzieć sam.
Na Bystrą od Bystrego Karbu można podejść skrótem, omijając Błyszcz. Zaoszczędzimy w ten sposób kilkanaście minut. Ścieżka od Bystrego Karbu jest znakowana na niebiesko. Obowiązuje tutaj również ograniczenie sezonowe (wejście jest dozwolone między 16 czerwca a 31 października), gdyż jest to szlak leżący po stronie słowackiej.
