Okolice Starego Smokowca
Opis szlaków
Na Lodową Przełęcz przez Dolinę Pięciu Stawów Spiskich
Kolor szlaku
Czas przejścia
4h 30min
Poziom trudności
Stromizny / Ekspozycja
Ubezpieczenia
łańcuch pod przełęczą
Atrakcyjność widokowa
Najwyższy punkt
Lodowa Przełęcz 2376 m n.p.m.
Różnica wzniesień
ok. 1090 m
Lodowa Przełęcz (słow. Sedielko) to najwyżej położona przełęcz tatrzańska, na którą prowadzi znakowany szlak. Trasa przez Dolinę Pięciu Stawów Spiskich nie jest trudna. Niemal na całej drodze otaczają nas wspaniałe widoki i prawdziwie wysokogórski klimat.
Smokowieckie Siodełko »» Dolina Pięciu Stawów Spiskich
3 h
Wycieczkę rozpoczynamy na Smokowieckim Siodełku (słow. Hrebienok), na które najlepiej dotrzeć kolejką torową, która kursuje tutaj regularnie.
Od Smokowieckiego Siodełka kierujemy się za czerwonymi znakami trawersując strome, lesiste zbocze. Przy szlaku stoi tabliczka ostrzegająca przed zagrożeniem w postaci spadających kamieni. Spacerowa droga doprowadza nas w przeciągu dwudziestu minut do węzła szlaków nad Rainerową Chatką. Od prawej strony dołącza się tutaj zielono znakowany wariant szlaku, który prowadzi od Siodełka wzdłuż Wodospadów Zimnej Wody.
Od rozdroża idziemy dalej za czerwonymi znakami, które doprowadzają nas niedługo do Wodospadu Olbrzymiego (słow. Obrovský vodopád), spływającego z progu Doliny Małej Zimnej Wody. Wodną kaskadę można podziwiać ze szlaku, z mostu nad wodospadem.
Za wodospadem szlak prowadzi nadal łagodnym trawersem. Po drodze mijamy ładne miejsce widokowe, z którego pięknie widać Dolinę Staroleśną ze Świstowym Szczytem (2383 m n.p.m.), który zamyka dolinę od zachodu.
Wkrótce ścieżka wykonuje gwałtowny skręt w lewo o prawie 180 stopni. Niedługo docieramy do rozdroża szlaków, które usytuowane jest niedaleko drewnianego budynku Schroniska Zamkovskiego (1475 m n.p.m.). Czerwono znakowana Magistrala Tatrzańskia wiedzie dalej w stronę Łomnickiego Stawu. My skręcamy w lewo za zielonymi znakami w stronę Doliny Małej Zimnej Wody i wyższego piętra tej doliny, które nosi nazwę Doliny Pięciu Stawów Spiskich.
Opuszczając schronisko wchodzimy w głąb malowniczej doliny. Las wkrótce zanika, a jego miejsce zajmuje kosodrzewina. Wygodny chodnik prowadzi u podnóża masywu Łomnicy, wzdłuż potoku Małej Zimnej Wody. Po lewej stronie wznosi się strzelista Pośrednia Grań (2441 m n.p.m.).
Wygodna, spacerowa ścieżka prowadzi w stronę progu Doliny Pięciu Stawów Spiskich, znad którego wyłania się Lodowy Szczyt (2627 m n.p.m.). Podejście pod próg zajmuje nieco ponad godzinę, licząc od Schroniska Zamkovskiego.
Szlak jest bardzo licznie uczęszczany. W szczycie sezonu możemy nawet mówić o tłumach turystów, którzy niejednokrotnie idą gęsiego wzdłuż ścieżki.
Po lewej stronie progu wznosi się Pośrednia Grań i trójkątna, strzelista piramida Żółtego Szczytu (2385 m n.p.m.). Po skalistym progu spływa kaskada Złotej Siklawy. Ścieżka prowadzi pod wodospadem, wznosząc się następnie w górę po jego lewej stronie. Z góry możemy teraz podziwiać dolne piętro Doliny Małej Zimnej Wody.
Szlak wchodzi na próg Doliny Pięciu Stawów Spiskich, pokonując wiele zakrętów między turniami. Po trzech godzinach wędrówki (licząc od Siodełka) docieramy pod kamienny budynek Schroniska Téryego (słow. Téryho chata), zwany potocznie Terinką.
Chata Téryego leży na wysokości 2015 m n.p.m. Jest to najwyżej położone schronisko, które jest czynne cały rok. Zaopatrzenie wnoszą tutaj tzw. nosicze, którzy dźwigają na swoich plecach kilkudziesięciokilogramowe ładunki.
Dolina Pięciu Stawów Spiskich (słow. kotlina Piatich Spišských plies), jak sama nazwa wskazuje, obejmuje pięć zbiorników wodnych. Najbliżej schroniska leży Mały Staw Spiski. Nieco dalej, ale również niedaleko schroniska, leżą Pośredni, Niżni i Wielki Staw Spiski. Do wszystkich z tych stawów można podejść. Najmniejsze jeziorko - Zadni Staw Spiski usytuowane jest powyżej Wielkiego Stawu, z dala od szlaku.
Dolina Pięciu Stawów Spiskich »» Lodowa Przełęcz
1 h 30 min
Szlak powyżej Schroniska Téryego otwarty jest tylko w sezonie letnim. Ścieżka prowadzi między Pośrednim a Niżnim Stawem Spiskim, które leżą na tyłach schroniska. Po prawej stronie mijamy następnie największy ze stawów doliny - Wielki Staw Spiski.
Wygodny nadal chodnik prowadzi w stronę Pięciostawiańskiej Kopy (słow. Pfinnova kopa), obchodząc jej wierzchołek po południowym zboczu. Ścieżka wiedzie chwilowo nieco bardziej stromo pod górę, by dorowadzić nas do rozdroża w Lodowej Dolince.
Rozdroże szlaków leży na wysokości 2040 m n.p.m. W lewo odbija żółto znakowana ścieżka na Czerwoną Ławkę. My skręcamy w prawo idąc nadal za zielonymi znakami.
Szlak wznosi się w górę na najwyższe piętro Dolinki Lodowej, którego dno wypełnia Lodowy Stawek (słow. Modré pleso). Tafla wody stawu leży na wysokości 2157 m n.p.m. Do późnego lata na powierzchni jeziorka utrzymuje się kra lodowa.
Przechodząc obok brzegu stawu podchodzimy pod stożek piargowy, który opada spod Lodowej Przełęczy. Tutaj kończy się wygodna ścieżka i rozpoczyna bardziej strome podejście.
Do niedawna dalszy odcinek szlaku był niezabezpieczony i bardzo niewygodny. Stromy żleb, którym podchodzimy na Lodową Przełęcz, wypełniony jest sypkim materiałem skalnym. Przed remontem szlaku drobny żwir w trakcie podchodzenia usypywał się w dół. Obecnie w żlebie wybudowane są drewniane schody, dzięki którym podejście nie sprawia większych problemów. Pod samą przełęczą rozpięty jest łańcuch, który ułatwia podejście. Trudności na tym odcinku są niewielkie.
(*) - zdjęcia archiwalne sprzed remontu szlaku (na zdjęciach nie widać konstrukcji drewnianych schodów).
Trud podejścia wynagrodzi nam wspaniała panorama, obejmująca mur strzelistych turni, które wznoszą się powyżej Doliny Jaworowej, po zachodniej stronie przełęczy.
Z Lodowej Przełęczy możemy zejść zielonym szlakiem do Doliny Jaworowej, która kończy się w Jaworzynie Spiskiej, niedaleko przejścia granicznego na Łysej Polanie.
