Z Zielonego Stawu Kieżmarskiego na Jagnięcy Szczyt

Kolor szlaku

Czas przejścia

2h 30min

Poziom trudności

Stromizny / Ekspozycja

Ubezpieczenia

łańcuchy

Atrakcyjność widokowa

Najwyższy punkt

Jagnięcy Szczyt 2230 m n.p.m.

Różnica wzniesień

ok. 680 m

Jagnięcy Szczyt leży na skraju Tatr Wysokich, w bezpośrednim sąsiedztwie Tatr Bielskich. Dzięki temu panorama z jego wierzchołka obejmuje oba pasma, które kontrastują charakterem. Szlak na szczyt jest typowo wysokogórski. W jednym trudniejszym miejscu występują łańcuchy.

Od schroniska nad Zielonym Stawem Kieżmarskim kierujemy się zółtym szlakiem w stronę Koziego Szczytu, który jest dobrze widoczny znad brzegu stawu. Ścieżka pnie się wieloma zakrętami dość stromo pod górę na ponad 200-metrowy próg, którym Dolina Jagnięca opada do Doliny Zielonej Kieżmarskiej. Podejście nie jest trudne, ale nieco męczące. Z góry podziwiać możemy teraz Zielony Staw i górujące ponad nim urwiste ściany Małego Kieżmarskiego Szczytu i Łomnicy.

Podejście na próg, po lewej Jastrzębia Turnia

Spojrzenie na Zielony Staw i schronisko

Czerwony Staw Kieżmarski

Po wyjściu na próg doliny docieramy do brzegu Czerwonego Stawu Kieżmarskiego, od którego pochodzi słowacka nazwa doliny. Dolina Jagnięca (słow. Červená dolina) posiada dwa piętra, utworzone przez dwa sąsiadujące kotły polodowcowe. Dno niższego kotła wypełnia Czerwony Staw. W wyżej położonym kotle znajduje się nieco mniejszy Modry Stawek.

W Dolinie Jagnięcej często występują kozice. W trakcie wycieczki w 2012 roku były ich tu całe stada - w sumie chyba kilkadziesiąt sztuk. Zupełnie nie bały się ludzi. Można było do nich podejść na odległość 2-3 metrów.

Widok w przeciwną stronę

Mały Kieżmarski Szczyt, Łomnica, Durny Szczyt

Kozice nie stanowią tu rzadkości

Ścieżka przechodzi na lewą stronę doliny i wznosi się dalej łagodnie pod zboczem Jastrzębiej Turni. Niedługo wchodzimy do wyższego piętra doliny, przechodząc po lewej stronie Modrego Stawku, z dala od jego brzegu. Szlak pnie się aż pod ściany, które zamykają dolinę od zachodu, po czym ścieżka skręca w prawo po trawiastym zboczu w stronę przełęczy zwanej Kołowym Przechodem (2118 m n.p.m.). Całą dolinę i jej dwa nieduże stawy możemy teraz podziwiać z góry.