Serwis www.tatry.info.pl używa plików cookie
Korzystanie z witryny oznacza, że wyrażasz zgodę na zapisywanie plików cookie na swoim urządzeniu (dysku) w zależności od konfiguracji Twojej przeglądarki internetowej.

Okolice Otargańców

Opis szlaków

Na Jarząbczy Wierch i Raczkową Czubę (słow. Jakubina) przez Dolinę Jamnicką

Kolor szlaku

 

Czas przejścia

5h 15min

Poziom trudności

Stromizny / Ekspozycja

Ubezpieczenia

brak

Atrakcyjność widokowa

Najwyższy punkt

Raczkowa Czuba 2194 m n.p.m.

Różnica wzniesień

ok. 1300 m

Szlak na najwyższy szczyt grani Otargańców jest długą i męczącą trasą. Dolina Jamnicka jest mało uczęszczana. Większą liczbę turystów spotkamy dopiero pod Jarząbczym Wierchem - na grani szczytowej, przez którą przebiega granica polsko-słowacka.

Dolina Wąska  »»  Jarząbczy Wierch  »»  Raczkowa Czuba

5 h 15 min   

Wędrówkę rozpoczynamy u wylotu Doliny Wąskiej (słow. Úzka dolina). Na skrzyżowaniu głównej szosy nr 537 przy Muzeum Wsi Liptowskiej (słow. Múzeum liptovskej dediny) skręcamy boczną drogą asfaltową w stronę gór. Niedaleko wejścia do Doliny Wąskiej bez problemu powinniśmy znaleźć miejsce na parking.

Dolina Wąska to krótki, liczący około 2 km, odcinek doliny, która pod grzbietem Otargańców rozdziela się na dwie długie odnogi - Dolinę Jamnicką i Dolinę Raczkową. Podejście do rozdroża na Niżniej Łące (słow. Nižná lúka), gdzie dolina się rozwidla, trwa niecałe pół godziny. Szeroka droga bita prowadzi wzdłuż Raczkowego Potoku. Dawniej nie istniała odrębna nazwa dla Doliny Wąskiej - odcinek ten uznawany był za część Doliny Raczkowej.

Dalszy odcinek szlaku jest zamykany dla turystów na sezon zimowy. Na rozdrożu skręcamy w lewo, kierując się w głąb Doliny Jamnickiej. Szeroka droga prowadzi nadal płasko wzdłuż Jamnickiego Potoku. Na wprost szlaku, w oddali, widać charakterystyczny szczyt Rohacza Ostrego (2088 m n.p.m.). Miejscami zza trawiastego ramienia Smreka przeziera kopuła szczytowa Rohacza Płaczliwego (2125 m n.p.m.).

Wygodna nawierzchnia szutrowa kończy się, a dalsza droga prowadzi już gęstym lasem coraz bardziej pod górę. Po opadach deszczu droga jest miejscami bardzo błotnista, nierzadko przelewają się przez nią rozległe cieki wodne. Wyżej szlak przechodzi w coraz węższą, leśną ścieżkę. Po lewej stronie mijamy drewniany szałas, położony na niewielkiej Polanie pod Młaczkami.

Z naszej lewej strony wznoszą się stoki Barańca i Smreka. Zimą schodzą tędy potężne lawiny. Nic dziwnego, że cała Dolina Jamnicka jest zamykana dla ruchu turystycznego na sezon zimowy.

Po około 2,5 godzinach, licząc od początku trasy, docieramy do usytuowanego na wysokości 1300 m n.p.m. rozdroża szlaków pod Smrekiem. W lewo odbija tutaj zielony szlak na Żarską Przełęcz. My idziemy nadal za niebieskimi znakami w górę Doliny Jamnickiej.

W przeciągu 20 minut docieramy do kolejnego rozdroża. W połowie drogi drewniany mostek pomaga nam przekroczyć niewielkie koryto potoku. Rozdroże pod Jarząbczym Wierchem (słow. Hrubý vrch) leży na wysokości 1430 m n.p.m. W lewo skręca stąd niebieski szlak, który prowadzi przez Kocioł Jamnickich Stawów na Wołowiec. My skręcamy w prawo za znakami zielonymi.

Ścieżka wznosi się coraz bardziej stromo wśród kosodrzewiny. Po prawej stronie, w górze, podziwiać możemy skalistą grań Otargańców.

Niedługo docieramy do trawiastego, a wyżej częściowo skalistego żlebu, którym będziemy podchodzić na grań. Ścieżka przez żleb jest bardzo stroma, męcząca i niewygodna (szczególnie przy schodzeniu). W niektórych miejscach na sypkim żwirku łatwo się poślizgnąć.

Podejście żlebem trwa ponad godzinę. Szlak wychodzi na grań łącząc się z czerwonym szlakiem, przebiegającym szczytami na granicy polsko-słowackiej. Spotkamy teraz zapewne znacznie więcej turystów, niż w dolinie. Polskie Tatry są w końcu znacznie bardziej zatłoczone od słowackich.

Graniowym szlakiem docieramy do rozdroża pod szczytem Jarząbczego Wierchu (2137 m n.p.m.). Zielony szlak skręca tutaj w prawo. Podejście na szczyt trwa jeszcze kilka minut. Patrząc z Jarząbczego na południe podziwiać możemy najwyższy szczyt Otargańców - Raczkową Czubę, która oddziela Dolinę Raczkową od Doliny Jamnickiej. Obie doliny łączą się po drugiej stronie grzbietu w Dolinie Wąskiej.

Z Jarząbczego Wierchu schodzimy nieznacznie w dół, by rozpocząć podejście na szczyt Raczkowej Czuby. W wyższych partiach grań staje się coraz bardziej skalista. Na szlaku nie należy się jednak spodziewać większych trudności. Przejście między Jarząbczym Wierchem a Raczkową Czubą zajmuje około 20 minut. Widok z Raczkowej Czuby jest wspaniały i bardzo rozległy. W końcu jest to drugi co do wysokości szczyt Tatr Zachodnich.