Z Toporowej Cyrhli przez regle do Wodogrzmotów Mickiewicza i Starej Roztoki

Kolor szlaku

 

Czas przejścia

3h 30min

Poziom trudności

Stromizny / Ekspozycja

Ubezpieczenia

brak

Atrakcyjność widokowa

Najwyższy punkt

Waksmundzka Rówień ok. 1410 m n.p.m.

Różnica wzniesień

ok. 410 m

Bardzo długa trasa, prowadząca między reglami Tatr Wysokich a masywem Koszytej i Wołoszyna aż do asfaltowej drogi do Morskiego Oka. Leśny szlak, o nielicznych miejscach widokowych jest nużący i stosunkowo mało uczęszczany.

Szlak zaczyna się w Toporowej Cyrhli, południowo-wschodniej dzielnicy Zakopanego, odległej od centrum. Z centralnego punktu Cyrhli (tzn. od sklepu spożywczego przy głównej drodze), należy odejść w dół szosą w kierunku Zakopanego (5 minut pieszo), gdzie rozpoczyna się szlak zielono-czerwony prowadzący na Kopieniec Wielki.

Ścieżka wiedzie początkowo wśród traw między nielicznymi zabudowaniami. Po 10 minutach wchodzimy w gęsty las idąc cały czas lekko pod górę. Po drodze mijamy kasę biletową TPN i docieramy do rozwidlenia szlaków - w lewo odchodzi czerwony w stronę Suchej Wody, a w prawo zielony na Kopieniec Wielki. Czerwono znakowana ścieżka prowadzi długo pod górę, po czym zaczynamy schodzić w stronę potoku. Szum wody świadczy o tym, że Sucha Woda jest już niedaleko. Po przejściu przez mostek nad potokiem dochodzimy do niewielkiej, zarastającej polanki zwanej Psią Trawką. Przez polanę przechodzi szeroka droga jezdna z Brzezin na Halę Gąsienicową.

"Bliźniczka psia trawka" jest pospolitym gatunkiem rośliny zielnej, który porasta, a właściwie niegdyś porastał polanę, której nazwa może wydać się intrygująca. Ten gatunek trawy nie nadaje się do karmienia zwierząt ze względu na bardzo ostre krawędzie liści. Nazwa polany pochodzi z czasów pasterskich, kiedy to górale nazywali tak to zupełnie nieprzydatne do wypasu owiec miejsce.

Psia trawka

Polana Waksmundzka

Hawrań widziany z Waksmundzkiej Równi

Za Psią Trawką ponownie wchodzimy w gęsty las. Szlak wznosi się zdecydowanie pod górę doprowadzając do Pańszczyckiego Potoku. Na dłuższym odcinku idziemy teraz po płaskim terenie wzdłuż biegu potoku, trzykrotnie przekraczając jego zazwyczaj suche łożysko. Sceneria wokół szlaku przypomina miejscami Dolinę Suchej Wody - wokół leży mnóstwo olbrzymich głazów tworzących koryto "suchego" potoku. Od szlaku odchodzą liczne boczne ścieżki, trzeba więc uważać, żeby nie zgubić znaków. Przekraczając po raz trzeci koryto potoku zaczynamy oddalać się od niego, a szlak staje się bardziej stromy. Mozolne podejście nie jest jednak długie i ścieżka ponownie łagodnieje w okolicach rozległej Polany Waksmundzkiej, leżącej u stóp Małej Koszystej (2014 m n.p.m.). Stąd w ciągu 10 minut przechodzimy do kolejnej, mniejszej polany - Waksmundzkiej Równi, z której znakomicie widać najwyższy szczyt Tatr Bielskich - Hawrań (2152 m n.p.m.).

Widok na słowackie Tatry Wysokie

Waksmundzka Rówień, zwana też Waksmundzką Przełęczą (ok. 1410 m n.p.m.) jest najwyższym punktem trasy. Z polanki schodzimy w dół przez las za czerwonymi znakami. Miejscami dobrze widać pobliskie szczyty Tatr Wysokich po słowackiej stronie - Jagnięcy, Kołowy i Lodowy Szczyt.

W okolicach Waksmundzkiego Potoku, spływającego Doliną Waksmundzką w stronę Białki, szlak osiąga lokalne minimum. Po przekroczeniu strumienia podchodzimy na krótkim odcinku pod Niżnią Kopkę (1323 m n.p.m.), leżącą w grzbiecie Wołoszyna, skąd ścieżka sprowadza nas w dół do niewielkiej Polany pod Wołoszynem. Szlak czerwony łączy się tutaj z czarno znakowaną ścieżką z Rusinowej Polany.

Na dalszym odcinku szlak sprowadza nas w dół w stronę asfaltowej drogi do Morskiego Oka. Las jest miejscami przerzedzony, dzięki czemu po lewej stronie odsłaniają się widoki na słowackie Tatry Wysokie. W przeciągu około 20 minut od opuszczenia Polany pod Wołoszynem wychodzimy na asfaltową drogę, gdzie skręcając w prawo pod górę w ciągu niecałych 10 minut dochodzimy do Wodogrzmotów.

Polana pod Wołoszynem

Zejście z polany

Wodogrzmoty Mickiewicza

Droga do Morskiego Oka

Wodogrzmoty Mickiewicza to trójkaskadowy wodospad utworzony na Roztoce - potoku wypływającym z Wielkiego Stawu w Dolinie Pięciu Stawów Polskich. Spośród trzech kaskad: Wodogrzmotu Wyżniego, Pośredniego i Niżniego jedynym dostępnym dla turystów jest Wodogrzmot Pośredni, który podziwiać można z mostu na drodze do Morskiego Oka. Nazwa Wodogrzmotów, która upamiętnia sprowadzenie do Polski w 1890r. prochów naszego wieszcza narodowego, nadana została w 1891r. przez Towarzystwo Tatrzańskie.

W drodze do schroniska

Schronisko w Starej Roztoce

Od Wodogrzmotów można kontynuować dalszą wycieczkę w stronę Morskiego Oka (ok. 1h 15 min.) lub do Doliny Pięciu Stawów (ok. 2 h). Po ponad trzygodzinnej wędrówce warto jednak zajrzeć do pobliskiego schroniska w Starej Roztoce, które położone jest w pobliżu Białki - potoku granicznego między Polską a Słowacją.

Schronisko im. Wincentego Pola wybudowane zostało w 1912 roku przy starej drodze do Morskiego Oka. Przed II Wojną Światową stanowiło ono główną bazą taternictwa polskiego. Obecnie miejsce to jest rzadko uczęszczane przez przygodnych turystów, którym w trakcie wędrówki w stronę Morskiego Oka jest tu po prostu nie po drodze. Żeby dotrzeć do schroniska trzeba skręcić w lewo z asfaltowej drogi do Morskiego Oka z dawnego placu postojowego tuż za Wodogrzmotami. Leśna ścieżka w ciągu niecałych piętnastu minut sprowadza w dół do polanki Starej Roztoki (1031 m n.p.m.) i stojącego na niej drewnianego budynku.