Serwis www.tatry.info.pl używa plików cookie
Korzystanie z witryny oznacza, że wyrażasz zgodę na zapisywanie plików cookie na swoim urządzeniu (dysku) w zależności od konfiguracji Twojej przeglądarki internetowej.

Rejon Doliny Chochołowskiej

Opis szlaków

Przez Ornak na Starorobociański Wierch z Doliny Chochołowskiej

Kolor szlaku

  

Czas przejścia

4h

Poziom trudności

Stromizny / Ekspozycja

Ubezpieczenia

brak

Atrakcyjność widokowa

Najwyższy punkt

Starorobociański Wierch 2176 m n.p.m.

Różnica wzniesień

ok. 1140 m

Trasa na najwyższy szczyt polskiej części Tatr Zachodnich. Przejście trawiastym grzbietem Ornaku obfituje we wspaniałe widoki. W końcowym podejściu pod Starorobociański Wierch po jednej stronie ścieżki występuje duża (jak na Tatry Zachodnie) ekspozycja.

Dolina Chochołowska  »»  Iwaniacka Przełęcz

1 h 15 min 

Czarno-żółty szlak na Starorobociański Wierch rozpoczyna się w Dolinie Chochołowskiej, w miejscu odległym o ponad godzinę pieszej drogi od parkingu na Siwej Polanie. Za Wyżnią Chochołowską Bramą i dawnym schroniskiem Blaszyńskich (obecnie leśniczówka TPN) odbijajmy w lewo od głównej drogi. Leśna ścieżka w przeciągu 10 minut doprowadza pod niewielką Polanę Iwanówkę, gdzie szlaki rozwidlają się. W lewo odchodzą żółte znaki na Iwaniacką Przełęcz, a w prawo szlak czarny prowadzący przez Dolinę Starorobociańską na Siwą Przełęcz.

Podążając za żółtymi znakami przechodzimy przez polanę, wchodząc następnie w gęsty las porastający Dolinę Iwaniacką. Wygodna ścieżka, wyłożona kamiennymi stopniami, wiedzie nieopodal zazwyczaj suchego koryta Iwaniackiego Potoku. Podejście na przełęcz, które trwa około godzinę, jest monotonne i nieco męczące.

Iwaniacka Przełęcz (1459 m n.p.m.) jest siodłem leżącym między Kominiarskim Wierchem (1829 m n.p.m.) a grzbietem Ornaku. Znajduje się tu niewielka polana, pośrodku której usytuowany jest węzeł szlaków. Można zejść stąd do Doliny Kościeliskiej (znaki żółte) lub kontynuować podejście na Ornak (znaki zielone). Widok z przełęczy jest ograniczony. Po południowej stronie wznosi się zbocze Kominiarskiego Wierchu, a po stronie Doliny Kościeliskiej, w oddali, widać głębokie wcięcie Tomanowej Przełęczy między Ciemniakiem a Tomanowym Wierchem Polskim.

Iwaniacka Przełęcz  »»  Ornak  »»  Siwa Przełecz

1 h 45 min 

Opuszczając polanę na Iwaniackiej Przełęczy wchodzimy w las, który wkrótce przechodzi w piętro kosodrzewiny. Ścieżka jest męcząca - mamy do podejścia prawie 400-metrów pod górę. Szlak jest bardzo dobrze utrzymany - tworzy go wygodny, kamienny chodnik.

Podejście stromym zboczem trwa około godzinę. Po osiągnięciu rozległego, trawiastego grzbietu Ornaku roztaczają się piękne widoki. Zza kolejnych wzniesień grzbietu wyłania się Bystra. Po prawej stronie doskonale widać nieco urwisty od tej strony Starorobociański Wierch - cel naszej wycieczki. Po lewej stronie podziwiać można łańcuch biegnący od Ciemniaka przez Tomanowy i Smreczyński Wierch po Kamienistą. W oddali prześwitują odległe pasma Tatr Wysokich.

Szlak wiedzie szeroką scieżką, o niewielkiej różnicy wzniesień, przez trzy kulminacje Ornaku. Kolejno przechodzimy przez Suchy Wierch Ornaczański (1832 m n.p.m.), Wyżnią Ornaczańską Przełęcz (1825 m n.p.m.), Ornak (1854 m n.p.m.), Ornaczańską Przełęcz (1795 m n.p.m.) i Zadni Ornak (1867 m n.p.m.), z którego przez Kotłową Czubę schodzimy do Siwej Przełęczy (1812 m n.p.m.). Przejście grzbietem trwa niecałą godzinę. Najbardziej wyróżniającym się wierzchołkiem jest skalisty szczyt Zadniego Ornaku, pokryty rozległym rumowiskiem skalnym.

Siwa Przełęcz  »»  Starorobociański Wierch

1 h 

Ostatni fragment szlaku jest trudniejszy. Z przełęczy mamy do pokonania ponad 350 m przewyższenia. Ścieżka jest miejscami dość stroma i pokrywa ją przeważnie luźne, żwirkowe podłoże.

Z Siwej Przełęczy podchodzimy na Liliowy Karb (1959 m n.p.m.), zwany również Gaborową Przełęczą Wyżnią, gdzie skręcamy w prawo za czerwonymi znakami. Pięknie prezentuje się stąd leżące poniżej, po słowackiej stronie, górne piętro Gaborowej Doliny. Tworzy ono rozległą, trawiastą równinę, nad którą góruje potężny masyw Bystrej. Z Liliowego Karbu przechodzimy przez Siwy Zwornik do nieco niżej położonej Gaborowej Przełęczy (1938 m n.p.m.), niekiedy zwanej Gaborową Przełęczą Niżnią.

Powyżej Gaborowej Przełęczy dłuższy odcinek szlaku poprowadzony jest w pobliżu krawędzi urwiska, które opada na północ, w stronę Doliny Starorobociańskiej (*). Co prawda ścieżka jest szeroka, jednak sypkość podłoża powinna nakazywać wzmożoną uwagę. W górnym fragmencie szlak jest bardziej stromy, ale wiedzie w bezpieczniejszej odległości od przepaści. Po około godzinnym podejściu wychodzimy na szczyt, z którego roztacza się znakomita panorama.