Serwis www.tatry.info.pl używa plików cookie
Korzystanie z witryny oznacza, że wyrażasz zgodę na zapisywanie plików cookie na swoim urządzeniu (dysku) w zależności od konfiguracji Twojej przeglądarki internetowej.

Tatry Zakopiańskie

Opis szlaków

Na Giewont z Doliny Małej Łąki

Kolor szlaku

 

Czas przejścia

3h

Poziom trudności

Stromizny / Ekspozycja

Ubezpieczenia

łańcuchy w kopule szczytowej

Atrakcyjność widokowa

Najwyższy punkt

Giewont 1894 m n.p.m.

Różnica wzniesień

ok. 970 m

Piękny widokowo szlak na najbardziej oblegany szczyt polskiej części Tatr. Trasa jest szczególnie malownicza jesienią, kiedy otoczenie prezentuje się w pełnej palecie barw. Niewielkie trudności techniczne, jak w przypadku wszystkich tras na Giewont, pojawiają się dopiero w kopule szczytowej.

Dolina Małej Łąki  »»  Przełęcz Kondracka

2 h 30 min 

Szlak rozpoczyna się u wylotu Doliny Małej Łąki, w odległości około 4 km od centrum Zakopanego. Tuż przy szosie prowadzącej w kierunku Chochołowa, na nie używanym już zakolu drogi, znajduje się nieduży parking. Najlepiej dotrzeć tu własnym samochodem lub busem z Zakopanego (dojazd zajmuje około 5-10 minut, jeżeli nie ma korków).

Pierwszy odcinek szlaku wiedzie szeroką, leśną drogą wzdłuż Małołąckiego Potoku. Po około 25 minutach dochodzimy do rozdroża, gdzie w prawo odbija niebieski szlak na Małołączniak (Czerwone Wierchy) i pobliski Przysłop Miętusi.

Nasza trasa prowadzi teraz bardziej zdecydowanie pod górę, po kolejnych 20 minutach doprowadzając do skrzyżowania z czarno znakowaną Ścieżką nad Reglami. Znajdujemy się na skraju Wielkiej Polany, a kilka kroków dalej roztacza się wspaniały widok przez rozległą, niezadrzewioną równinę w stronę Giewontu i urwistych ścian Wielkiej Turni (1847 m n.p.m.).

Po przejściu wzdłuż całej Wielkiej Polany zaczynamy piąć się pod górę przez las. Ścieżka jest kamienista i prowadzi miejscami po dość niewygodnych głazach. Na niektórych skałach obserwować można żłobki krasowe (*) - ciekawie wyglądające formacje powstałe w wyniku rozpuszczania skał przez wodę.

Leśny odcinek doprowadza nas w ciągu niecałej godziny pod trawiasty kocioł Świstówki, otoczony urwiskami wapiennych skał Wielkiej Turni (od zachodu) oraz Dziadka, Babki i Mnichowych Turni (od wchodu). Szlak nie wchodzi do kotła, skręcając w lewo, w górę zbocza, w stronę Głazistego Żlebu. Po lewej, w górze widać odległy jeszcze krzyż na Giewoncie. Po drodze ciekawie prezentuje się Siodłowa Turnia i przełęcz Siodło, przez którą przechodzi inny wariant szlaku na Giewont. Licznymi zakrętami podchodzimy wśród kosodrzewiny dość stromą, ale wygodną ścieżką, która wyprowadza nas na zazwyczaj obleganą Przełęcz Kondracką (1725 m n.p.m.). Po osiągnięciu przełęczy odsłaniają się rozległe widoki na Tatry Wysokie.

Przełęcz Kondracka  »»  Giewont

30 min 

Z Przełęczy Kondrackiej dalszy kierunek trasy wskazuje nam krzyż na Giewoncie. Łagodna ścieżka prowadzi grzbietem na Przełęcz Kondracką Wyżnią (1765 m n.p.m.), powyżej której do szlaku niebieskiego dołącza się czerwony, biegnący przez Siodło z Doliny Strążyskiej.

Ścieżka ponad Wyżnią Kondracką Przełęczą jest szlakiem jednokierunkowym, tworzącym pętlę wokół szczytu. Ten ostatni odcinek jest zdecydowanie bardziej stromy, a w asekuracji pomocą służą łańcuchy. Trudności są niewielkie. Trzeba jednak uważać, gdyż skały są miejscami bardzo śliskie, wręcz wypolerowane. Sporym utrudnieniem na tym odcinku są zatory spowodowane dużym ruchem turystycznym.

Na szczycie Giewontu od 1901 roku stoi 15-metrowy, żelazny krzyż będący celem wielu pielgrzymek. Nasza narodowa góra-symbol, której kształt kojarzony jest z sylwetką śpiącego rycerza, ma również swoją mroczną stronę. Szczyt ten bywa często wybierany przez samobójców, którzy rzucają się w urwisko po północnej stronie. Mimo, że Giewont wydaje się szczytem łatwym do zdobycia, w skali Polskich Tatr statystycznie najczęściej dochodzi tu do wypadków. Próba zejścia do Zakopanego poza szlakiem kończy się często interwencją TOPR lub ma tragiczny finał. Nie można również zapominać, że Giewont jest bardzo niebezpieczny w trakcie burzy, o czym świadczą liczne porażenia (w tym również śmiertelne).

Zejście ze szczytu z powrotem na Wyżnią Przełęcz Kondracką odbywa się drugą stroną pętli szlaku jednokierunkowego, również przy pomocy łańcuchów.